Ιουδαίος Έλληνας ;

Πολίτης (πολιτογραφημένος) Ελλάδος ο μακαρίτης σκηνοθέτης Ιούλιος, αλλά χωρίς Ελληνική ιθαγένεια, θρησκεία και με πολύ φτωχά Ελληνικά (ύστερα από μισόν αιώνα παραμονής στην Ελλάδα), αρχικά στο Ισραηλιτικό Νεκροταφείο και μετά δίπλα στον τάφο τής συζύγου του, μονίμως στο Α΄ Αθηνών. Εκεί θα θυμίζει στους Νεοέλληνες τί ήταν η Ελλάδα όταν εκείνος ήρθε. Πόρνες, προαγωγοί, κλεφτρόνια, αγράμματοι και υπόκοσμος περιμένοντας τον Αμερικανικό Στόλο στον Πειραιά.

Δίπλα στη σύντροφο της ζωής του Μελίνα Μερκούρη, στο Α' Νεκροταφείο, θα γίνει σήμερα [2 Απριλίου 2008] το απόγευμα η ταφή του Ζυλ Ντασσέν. Νωρίτερα, στις 3 μ.μ. θα τελεστεί η νεκρώσιμη ακολουθία στην Ιερά Συναγωγή του ισραηλιτικού τομέα στο Γ' Νεκροταφείο Αθηνών στη Νίκαια.

Αφού ο σκηνοθέτης δεν άλλαξε θρησκεία για τον γάμο του με την Μελίνα Μερκούρη, μήπως η Μελίνα είχε γίνει Ιουδαία; Τον τόπο γεννήσεως δεν μπορείς να τον επιλέξεις, τον τόπο θανάτου και τρόπο ταφής, μπορείς να προσπαθήσεις.

Αφού ο σκηνοθέτης ενταφιάζεται δημοσία δαπάνη, σε αντίθεση με πολλούς άλλους Έλληνες, οι οποίοι δεν τυγχάνουν τέτοιας δαπάνης, οι Ιουδαίοι τυγχάνουν στην Ελλάδα περίοπτης θέσεως. Σε περίπτωση που οι Ιρανοί απαιτήσουν την εκδίωξη τού Ισραήλ από την Μέση Ανατολή, η Μακεδονία μοιάζει να είναι ο χώρος υποδοχής. Οι μουσουλμάνοι δεν μπορούν να ενταφιασθούν στα χριστιανικά κοιμητήρια, οι αυτόχειρες ενταφιάζονται εκτός τειχών, οι ιδιοκτήτες τάφων μοιάζει να εξαιρούνται, αφού ο Παντελής Σφηνιάς είχε προλάβει να εξασφαλίσει ακόμα και τάφο σε καλό μέρος. Πώς όμως ένας Ιουδαίος ενταφιάζεται ανάμεσα Ελλήνων Χριστιανών; Εάν και ο γάμος είχε γίνει όπως η κηδεία τού σκηνοθέτη, δηλαδή από ραββίνο, τότε μάλλον και η σύζυγος κακώς δεν ενταφιάσθει στον Ιουδαϊκό Τομέα τού Τρίτου.

Έτσι όπως διαφαίνονται τα μελλούμενα, ο κάθε καλός καιροσκόπος, το καλύτερο που θα μπορούσε να επιλέξει μάλλον θα ήταν να γίνει ένας Ιουδαίος κοσμοπολίτης τών Βαλκανίων.

Οι Έλληνες όμως έχουν μάθει από τον Σωκράτη ότι πάνω απ' όλα βρίσκεται η πατρίδα, συνεπώς και η Μακεδονία και η Κύπρος και η Θράκη, όλα Ελλάδα είναι και στην Ελλάδα οι Έλληνες μάχονται για την Ελλάδα και για άλλα ιδανικά.

Ιουδαίοι, Χριστιανοί και Κομμουνιστές, ενίοτε μπερδεύουν τις προτεραιότητες περί ιδεολογίας και πατρίδας. Όταν δεν θέλουν να ομολογήσουν πεπραγμένα, χαρακτηρίζουν τα Έγγραφα πλαστά. Πλαστά τα Πρωτόκολλα τών Σοφών τής Σιών, πλαστά και τα περί Μακεδονίας τών Συντρόφων. Χαφιές ο Ζαχαριάδης, κρυμμένο το Ιστορικό Αρχείο. Θύματα πάντα οι Μετοικούντες Ιουδαίοι, αλλά θύμα και ο Χριστός.

Πριν διαλυθεί η Γιουγκοσλαβία, ένας πολύ καλός τρόπος για να φθάσει ένας επιβάτης από την Αθήνα στο Σικάγο, ήταν με την JAT, η οποία ήταν η μόνη Ανατολική η οποία διέθεται αεροπλάνα Boeing και όχι Σοβιετικά Τουμπόλεφ όπως οι υπόλοιπες.

Η δημιουργία τής Μακεδονικής ονομασίας εντός Γιουγκοσλαβίας ίσως πάντα είχε την υποστήριξη τής Δύσεως, τής Σιών και τών νοσταλγούντων μιας Ιουδαϊκής Θεσσαλονίκης.

Αυτοί οι Ισοκρατικοί Πρόεδροί μας, μάς μπερδεύουν ακόμα:

Στο συλλυπητήριο τηλεγράφημά του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, αναφέρει: «Ο Ζυλ Ντασσέν υπήρξε ένας μεγάλος δημιουργός και αγωνιστής της Δημοκρατίας. Αγάπησε και κατάλαβε την Ελλάδα όσο λίγοι και έδειξε στον κόσμο με τη δύναμη της έβδομης τέχνης την ευγένεια και την πηγαία δημιουργική δύναμη του λαού μας.

Ο Ζυλ Ντασσέν συνέχισε με πίστη τον αγώνα της Μελίνας Μερκούρη για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Ηταν ο κατ' εξοχήν Ελληνας με την ισοκράτεια έννοια».

Καλό θα ήταν όλοι να γνωρίζαμε εάν η πρώην υπουργός Πολιτισμού είχε ασπασθεί τον Ιουδαϊσμό, εάν ήταν κρυπτοῙουδαία εξωμότρια (renegade-αρνησίθρησκη) και ποια είναι τα ποσά με τα οποία έχει χρηματοδοτηθεί από το υπουργείο Πολιτισμού το Ίδρυμα Μερκούρη και ποια είναι τα ποσά τα οποία εισέρρευσαν σ' αυτό από τα δωρηθέντα έσοδα ταινιών τού κοσμοπολίτη σκηνοθέτη, τον οποίο καλά και σώνει θέλουμε να τον ονομάζουμε Έλληνα, ενώ ο άνθρωπος παρέμεινε πιστός κατά τού (Ελληνισμένου) Λόγου τού Χριστού.

Ο φίλος μας Δανιήλ (Fried) στην Ουάσιγκτον προσφέρει καλές υπηρεσίες στον λαό του; ή κάνει Σχέδια παράλληλα με τον ραββίνο τής Νέας Υόρκης Arthur Schneider, για εναλλακτικές καταστάσεις τών Ιουδαίων στα Βαλκάνια, στον Καύκασο, στην Ευρασία, στη Θεσσαλονίκη και στην Πόλη τού Βοσπόρου; ακολουθώντας το Δόγμα Ντισραέλι από το 1850.