Οι Μοναχοί έχουν δικό τους σύστημα περιθάλψεως γερόντων. Ο Δυτικός Κόσμος δοκίμασε να αντικαταστήσει την οικογένεια με την Κοινωνική Ασφάλιση και αφού αυτή απέτυχε να υποκαταστήσει αυτά που παλαιότερα προσέφερε η οικογένεια, τώρα έρχεται η Ιδιωτική Ασφάλιση και η Ιδιωτική Ασφάλεια.
Αυτές οι εμπορικές όμως επιχειρήσεις προσφέρονται μόνον στους υγιείς για ασφάλεια ζωής και στους εύπορους για προστασία.
Αυτόν [τον άνθρωπο] που οι ιδιωτικές Ασφαλιστικές εταιρείες δεν αναλαμβάνουν να τον ασφαλίσουν και αυτός ο οποίος δεν διαθέτει για προσωπική αστυνομία, ποιο Κράτος θα φροντίσει;
Ίσως ένα Κράτος με Κυβερνήτη έναν Φιλόσοφο Αρχηγό.
Μέσα σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, τα Κοινωνικά Ταμεία Ασφαλίσεως, ΔΕΝ δύνανται να λειτουργήσουν σε επίπεδο κράτους, εφόσον η παραγωγή και η εργασία δεν είναι πλέον περιορισμένες εντός κρατικών ορίων. Συνεπώς τα φθηνά εισαγόμενα προϊόντα, από χώρες όπου η εργασία είναι φθηνότερη και ενίοτε ανασφάλιστη, επιβαρύνουν το έλλειμμα τών τοπικών Ταμείων Κοινωνικής Ασφαλίσεως αφού οι εργαζόμενοι, στην αλλοδαπή, που κατασκεύασαν αυτά τα προϊόντα δεν συνέβαλαν στα έσοδα αυτών τών Ταμείων.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου