Αδριανός και Αρριανός

Στο Βρινδήσιο, ο ιταλός συνεργάτης, θεωρούσε τον Μάρκο Αυρήλιο [Αουρέλιο], Έλληνα. Εμείς εδώ, ίσως να θεωρούμε και τον Αδριανό το ίδιο αν και συχνά τον ονομάζουμε και Ανδριανό.

Αυτό που ενοχλεί τα αυτιά είναι η Αδριανούπολη να προφέρεται ως Εντιρνέ ή κάπως έτσι από αυτούς που δεν μπορούν να προφέρουν όλα τα γράμματα τού ονόματος και βάναυσα το τροποποιούν σε φτωχούς φωνητικούς ήχους, αλλά το χειρότερο είναι να ακούς δικούς μας οδοιπόρους να διαβάζουν την [φτωχή] ονομασία τών Τούρκων και να μην γνωρίζουν σε ποιανού την πόλη βρίσκονται.

Αυτή την λύπη, δεν την βρίσκει ο ταξιδευτής στην Αλεξάνδρεια, καθώς αυτοί που την ονομάζουν Εσκεντερέϊα, μεταδίδουν συγχρόνως και μια εκτίμηση και σεβασμό, κάτι που δεν είμαι βέβαιος [αφού δεν την έχω επισκεφθεί, σε αντίθεση με την πολή τής Αιγύπτου] εάν το ίδιο ισχύει και για τους κατοίκους τής πόλης τού Αδριανού και τού Ορέστη. Ίσως οι Ελληνικής καταγωγής πρόγονοι και απόγονοι τού Πορθητή, να αγαπούν την πόλη τους όπως κάθε άλλος γηγενής.

Ενδιαφέρον θα είχε να γνωρίζαμε εάν ο Αρριανός συζητούσε με τον Αδριανό: για τον Αλέξανδρο, την Αλεξάνδρεια, τον [δικτάτορα] Ιούλιο Καίσαρα, την Πτολεμαία Κλεοπάτρα. Έχω την εντύπωση ότι οι σχέσεις τών Ελλήνων υπό κατοχή Ρωμαίων δεν μπορούν να συγκριθούν με τις σχέσεις τών Ελλήνων υπό κατοχή Οθωμανών. Το χάσμα είναι τόσο μεγάλο που η έννοια κατοχή διέρχεται σε εντελώς διευρυμμένο πλαίσιο, όπου το ένα άκρο είναι τόσο πολύ διαφορετικό από το άλλο.